موتزارت ، نابغه موسیقی کلاسیک

فهرست مطالب

آمادئوس موتزارت با نام کامل ولفگانگ آمادئوس موتزارت به عنوان هنرمندان سرشناس تاریخ و جهان به حساب می آید. اصالت او به کشور اتریش برمی گردد. همچنین وی به عنوان هنرمند در سبک موسیقی کلاسیک شناخته می شود و در تمام ژانرهای مرسوم در دوران زندگی‌اش موسیقی تصنیف می کرد و توانسته بود آثار قابل توجهی را به ارمغان آورد، به همین دلیل موتزارت یکی از بهترین های زمان خود به شمار می آید.

برای مطالعه زندگی نامه دیگر بزرگان موسیقی جهان و ایران به برگه مشاهیر موسیقی مراجعه نمایید.

 

زندگی نامه

کودکی موتزارت

ولفگانگ آمادئوس موتزارت، 27 ژانویه سال 1756 میلادی در شهرسالزبورگ واقع درکشور اتریش چشم به دنیا گشود. درآن زمان شهر سالزبورگ در شاخه ی هنر موسیقی،مرکزی پر اهمیت در اروپا به شمار می رفت.

والدین او به نام های لئوپلد و آناماریا پرتلل موتزارت هستند. وی همیشه دوست داشت با نام «ولفگانگ آمادی موتزارت» شناخته شود و به سبب این علاقه همیشه بالای هر کاغذش را تحت این عنوان امضا می‌نمود. موتزارت در سنین کم خردسالی،خود را به عنوان یک پدیده در عرصه موسیقی معرفی کرد و از  3سالگی ساختن آهنگ را شروع کرد وهنگامی که به سن 5 سالگی رسید، نابغه ای درسراسر اروپا شد.

وی نخستین سمفونی خود را در7 سالگی ساخت و زمانی که تنها 12 سال داشت، برای اولین بار اپرای کامل و بی نقصی را تجربه کرد.

لئوپلد موتزارت،پدر او ویلونیست و آهنگساز مشهور و بنام در دربار اسقف خدمت می کرد. او که از توانایی پسرش خبر داشت ،تصمیم گرفت شغل خود را رها کند و به تدریس و آموزش فرزندش بپردازد؛که این تلاش باعث شد آمادئوس به نوازندگی پیانو، ویلن و ارگ نیز به صورت حرفه ای مشغول شود.

در بین سال های ۱۷۸۲ و ۱۷۸۵ میلادی، به اجرای تعدادی کنسرت پرداخت که در کنسرت هایش خودش به شخصه تک نوازی می کرد.

در سال ۱۷۸۲ بود که اُپِرای (دزدی از حرم سرا) را اجرا نمود و توانست محبوبیت قابل توجهی به دست آورد.

در این کنسرت ها علاوه بر آثار مهمی که به نمایش می گذاشت،درآمد زیادی هم به دست می آورد.

آمادئوس موتزارت، پس از سال ۱۷۸۵،به دلیل آسیبی که به دست وی وارد شده بود؛ اجرای کنسرت ها را کاهش داد و ظاهرا زندگی مرفه و مجللی را تجربه می کرد.

موتزارت در سال پایانی زندگی خود، مبلغ ۱۰ هزار فلورینی کسب کرده بود که با ۴۲ هزار دلار آمریکایی برابری می کرد.همین امر سبب شده بود که که جزو ثروتمندترین افراد به شمار بیاید.

 

سفر ها

موتزارت از شروع دوره ی جوانی سفر کردن را آغاز نمود. او به همراهی پدرش، سفری به قصرهای مونیخ، مانهایم، پاریس، لندن، و لاهه رفت و در راه برگشت، پس از دیدار از زوریخ، دوناشینگن، و مونیخ به شهر زادگاهش یعنی سالزبورگ بازگشت. این سفر3سال زمان برد.

بعد از اینکه 1 سال در سالزبورگ ماند، در سال ۱۷۶۸، 3 بار به ایتالیا رفت.

آمادئوس در این سفر ها با افرادی چون «آندره‌آ لوکِزی» در ونیز و «جییُوانی باتیستا مارتینی» در بولونا آشنا شد و توانست به عنوان عضوی ازآکادمی فیلارمونیک ایتالیا برگزیده شود.

اتفاق شگفت آور این سفر وقتی بود که آهنگ ۱۲دقیقه‌ای میسره ساخته ی گرگوریوآلگری را گوش کرد و با همان یک بار شنیدن، تمام آن را یادداشت کرد و وقتی به سالزبورگ برگشت؛ به طور غیر قانونی توانست نمونه ی کپی از این قطعه ی دلنشین را به چاپ برساند.

تابستان سال ۱۷۷۳ موتزارت برای پیدا کردن شغل چندین باربه شهر وین سفر کرد و طی این زمان به نوشتن یک رشته کوارتت و چندین سمفونی روی آورد. پس از تلاش های مکرر وی موفق شد تا در سال‌های ۱۷۷۴ تا ۱۷۷۷ در سالزبورگ، رهبر ارکستر اسقف شود. در این بازه زمانی تعداد زیادی سرناد، سونات برای کلیسا و تعداد گوناگونی مَس برای کلیسا از جمله مَس تاجگذاری اجرا نمود.

موتزارت در 22 سالگی به همراه مادرش به شهرهای پاریس، مانهایم و مونیخ سفر کردند و در طول سفر خود،آهنگ های دل نشین و بسیاری ساختند.

اودر این سفر عاشق خواننده ی اپرا به اسم ‌‌(آلویزا وِبِر) شد ولی بعد از رد درخواست دختر،با خواهر آلویزا به اسم (کُنستانز وِبِر) مزدوج شد.

او پس از ازدواج با همسرش دارای شش فرزند شدند.

این سفر نتیجه ی خوب دیگری هم داشت و آن این بود که باعث شد با «یوهان کریستین باخ» که آهنگساز بسیار قدرتمند و معروفی بود،ملاقات کند و دوستان خیلی خوبی برای هم بشوند.این دوستی سبب شد تاثیر مفیدی روی موتزارت گذاشته و کارهای بعدی اش بهتر و پر ثمر تر ساخته شوند.

ولی بد اقبالی وی بود که باعث شد در نهایت مادرش را در پایان این سفر از دست بدهد.

آثار

آثار وی شامل اپرا و سمفونی، کنسرتو، موسیقی مجلسی، سونات، سرناد، و موسیقی برای گروه کُر می باشد.

آمادئوس در اواخر عمر خود نتوانست آخرین اثر موسیقایی خود که «رکوئیم مس در دی مینور» نام داشت را کامل کند؛ ولی با این وجود همین اثر یکی از بهترین آثار موتزارت به حساب می آید.

خوشبختانه فردی به نام (فرانز خاویر ساسمایر)،که یکی از شاگردان موتزارت بود این اثر را کامل می کند و به اتمام می رساند.

جالب توجه آن است که یکی از روانشناس های مشهور آمریکایی در سال 1993 میلادی، طی یک مقاله ی علمی که در مجله علمی (نیچر) به چاپ رسید، ادعا کرد گوش دادن به موسیقی موتزارت باعث می شود میزان هوش و توانایی تجسم فضایی افراد به میزان قابل توجهی افزایش یابد؛ که این مقاله با واکنش های زیادی همراه بود. اما سال ها بعد دانشمندان کشور اتریش این نظریه را رد کردند و معتقد بودند موسیقی موتزارت تاثیری بر توانایی مغز و هوش ندارد.

می توانید برای مطالعه در زمینه تاثیرات موسیقی بر زندگی انسان مقاله ” چرا ما باید یاد بگیریم که چگونه موسیقی بنوازیم؟ ” مطالعه نمایید.

 

موتزارت در تمام زندگی هنری خویش، بیش از 600 اثر ساخته بود که مهم ترین و مشهورترین اپراهای وی تحت عنوان زیر می باشد :

  • «شاه شبان»
  • «دزدی از حرمسرا»
  • «اجراگر»
  • «عروسی فیگارو»
  • «دُن ژوان»
  • «زن ها همگی همان جورند»
  • «ترحم تیتو»
  • «فلوت سحرآمیز»
  • «Die Schuldigkeit des ersten Gebot»
  • Apollo und Hyacinth»
  • «Bastien und Bastienne»

مرگ

آرامگاه موتزارت

موتزارت پس از عمری تلاش برای موسیقی سرانجام در تاریخ 5 دسامبر 1791 با زندگی پربار خویش وداع کرد. علت مرگ موتزارت، بیماری تب روماتیسم حاد بود که طبق ادعا عده ای از خردسالی به این بیماری مبتلا بوده است. اوایل آرامگاه وی در میان آرامگاه تهی دستان بود ولی بعد از مدتی آرامگاه او گم شد. اما در نهایت به نشانه احترام، مقبره ای در زنترال فریدهف برای وی ساختند.

 

برای مطالعه بیشتر در مورد موتزارت میتوانید به سایت ویکی پدیا مراجعه نمایید.

(0)

0 پاسخ به "موتزارت ، نابغه موسیقی کلاسیک"

ارسال یک پیام

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *